Można wyobrazić sobie naszą drogę do nieba jako długie schody prowadzące ku górze. Każdy stopień tych schodów – to jedna Spowiedź św. Sakrament Pokuty jest krokiem w górę w tej naszej wędrówce. Często bywa, że między jednym krokiem w górę a następnym człowiek przez grzechy opada niżej, a po grzechu ciężkim musi zaczynać swą wędrówkę od nowa. Im więcej kroków ku górze, tym bliżej nieba. Miłosierny Bóg w Sakramencie Pokuty nie tylko odpuszcza nam grzechy i czyni nas świętymi, ale też dodaje nam duchowych sił (łaska uczynkowa), bez których sami nie pokonamy zła i własnych złych przyzwyczajeń. Dlatego częsta Spowiedź św. jest godną pochwały praktyką chrześcijańską.

Pamiętać musimy, że to nie ksiądz odpuszcza grzechy, ale czyni to przez niego sam Bóg. I Bóg stawia warunki. Naszym zadaniem jest zrealizować je, zachowując odpowiednią ich kolejność. Warunki te znajdziemy w każdej książeczce:

1. Rachunek sumienia.

2. Żal za grzechy.

3. Mocne postanowienie poprawy.

4. Szczera Spowiedź.

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.